Ö ile başlayan yeni nesil ve farklı erkek isimleri 2023

Erkek ismi ararken önünüze yüzlerce isim alternatifi çıkacaktır. Ö ile başlayan erkek isimleri rehberimizde modern ve kulağa hoş gelen isimleri bulabilirsiniz.

Erkek bebek sahibi olacaksınız ve dolayısıyla çok sevinçlisiniz. Çocuğunuza yakışacak bir isim arıyorsanız işte Ö ile başlayan erkek isimleri:

Ömer, Eshabı Kiram’dan Hazreti Ömer’in adıdır. Çocuklara Eshab-ı Kiram, peygamber ve evliya isimlerini koymak ahirette bu islam büyüklerinin şefaatine kavuşmaya vesile olacaktır.

Ö HARFİ İLE BAŞLAYAN ERKEK BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

Ödül: Bir başarı ya da iyilik karşılığında verilen armağan

Ögeday: Çok akıllı

Ögünç: Övünülecek şey

Öğün: (‘övünmek’ten buyruk) kendi kendini öv, kendi kendini yücelt, övün

Öğüt: Birine, yapması ya da yapmaması gereken şeyler üzerine söylenen söz

Öke: Olağanüstü yetenekleri olan kimse, dahi

Öker: Akıllı

Ökkeş: Erkek örümcek, bir dağın adı

Ökmen: Akıllı, zeki

Ökmener: Akıllı, yiğit, zeki yiğit

Öksel: Akılla ilgili, zeka ile ilgili, ussal, akılsal

Öktem: Yürekli, yiğit, güçlü, görkemli; ünlü

Öktemer: Yürekli yiğit, güçlü yiğit, görkemli yiğit, ünlü yiğit

Ökten: Güçlü, yiğit

Ömer: Yaşayış, hayat. Hazreti Ömer’in adı.

Ömür: Yaşayış, hayat

Önal: Üstün gel, önde ol

Önalan: Önce davranan, önde giden, başa geçen

Önay: Ayın ilk günlerindeki durumu, hilal

Öncel: Birine göre kendinden, önce gelen, selef; yol açan, yol gösteren

Öncü: Önder, yol gösteren, önde giden, bir işte yol açan

Öncüer: Önde giden yiğit, öncülük eden yiğit

Önder: Bir topluluğa başkanlık eden, önde giden, yol gösteren

Önel: Bir şeyin tamamlanması için verilen süre, vade

Önem: Bir şeyin nitelik ya da nicelik yönünden değeri olma durumu, değer

Öner: Başta gelen, yön, sıra

Öngör: Önceden gör, ilerde olacakları sez

Öngören: Önceden gören, önceden kestiren

Öngün: Önemli bir günün ya da bir bayramın öncesindeki gün, arife

Önol: Önderlik et

Önsel: Hiçbir denemeye dayanmadan, yalnızca akıl yordamıyla

Önsoy: Önde gelen soy

Önumut: Önde gelen umut, ilk umut

Örsal: Örsü al

Örsan: Örs gibi sağlam adı olan

Örsel: Örs gibi sağlam el

Övgü: Övmek için söylenen güzel söz, övme

Övgün: Övülen kimse

Övül: Başkasınca beğenil ve iyiliklerin söylensin

Övün: Kendi kendini öv, kendini yücelt

Övünç: Bir niteliği nedeniyle övünme işi, sevinme, sevinç, kıvanç

Övüş: Birinin iyiliklerini söyleyerek beğenildiğini belirtme, övme biçimi, övme yolu

Öymen: Evcimen, evine bağlı

Öz: Bir kimsenin benliği, içsel varlığı; bir şeyin temel öğesi (mecaz olarak) ana nokta, can alıcı nokta, ana öğe, bir şeyin en güçlü kısmı, özü, içine arılığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan

Özak: Özü ak, özü beyaz, ak öz, beyaz öz

Özakay: Özü ak ay, özü beyaz ay

Özal: Özü kırmızı, özü al renkte, gerçek al,

Özalp: Özü yiğit, öz yiğit

Özarı: Özü temiz özü arı

Özay: Özü ay gibi

Özbay: Özü zengin

Özbek: Yürekli, doğru, namuslu; Orta Asya’da yaşayan bir Türk boyu, bu boydan kimse

Özberk: Özü sert, özü sağlam

Özbey: Özü bey

Özbilen: Herşeyin özünü bilen, az ama öz bilen

Özbilge: Özce bilge kişi, özü bilge

Özbilgin: Bilgin kimse, özce bilgil kimse

Özbilir: Her şeyin özünü bilir

Özbir: Özü sözü bir, doğru özlü

Özcan: Bir kimsenin kendi öz canı olan

Özçelik: Özü çelik olan kimse, sağlam özlü

Özçetin: Özü çetin olan kimse, çetin kimse

Özçevik: Hemen durum alabilen kimse, çevik kimse

Özdal: Dal gibi kimse, özü değerli

Özdeğer: Değerli kimse, özü değerli

Özdem: ‘içsel varlığım olan’ özü demir olan, demir özlü

Özdemir: Demir gibi kimse, özü demir olan, demir özlü

Özden: İçtenlikli kimse, içten davranışlı, içten, soyca temiz; özsu

Özdener: İçtenlikli davranan, kimse; soyca temiz yiğit

Özdilek: İçten dilenen şey, içsel dilek

Özdinç: Dinç kimse, özü dinç

Özdoğa: Özce doğaya benzeyen kimse

Özdoğal: Özce doğaya uygun, doğal kimse

Özdoğan: Özce şahin gibi olan kimse

Özdoğru: Doğru kimse, özü doğru

Özduru: İçsel varlığı duru kimse, temiz kimse, özü duru

Özdurul: İçsel varlıkça durulaş, özünü durulaştır, duru özlü ol

Özek: Ağacın, bitkinin içi, özü, çalışkan, güç, soluk, nefes, okla boyunduruğu birbirine bağlayan demir; bir şeyin ortası, göbeği

Özel: Yalnız bir tek şeye, bir ereğe ya da kimseye ayrılmış olan; her vakit görülenden ayrı, alışılmıştan, olağandan ayrı.

Özenç: Bir şeyi elden geldiğince iyi yapmaya çalışma işi, özenme işi, özen

Özer: Özü yiğit, özce erkek, yiğit

Özercan: Özce erkek olan sevgili kimse, yiğit ve sevgil kimse

Özerdal: Özce yiğit ve dal gibi kimse

Özerdem: Özce erdemli kimse, özce iyilikçi, alçak gönüllü kimse

Özerhan: Ünlü uçbeyi, ünlü akıncı yiğit evrenos gazi’nin dedesi

Özerk: Kendi kendini yöneten

Özerkin: Özgür kimse, özerk kimse

Özerol: Özce yiğit ol

Özertan: Özce şafak vakti gibi olan

Özertem: Özce erdemli kimse, iyilikçi, alçak gönüllü, erdemli kimse

Özge: Başka, ayrı, başka yaradılışta olan, cana yakın, sıcak kanlı

Özgebay: Yaradılışça başka ve zengin kimse

Özgeer: Yaradılışça başka olan yiğit

Özgen: Yapıp ettiklerinden hiç kimseye karşı sorumlu olmayan, özgür

Özgenalp: Özgür yiğit

Özgenç: Genç kimse, özce genç

Özgener: Özgür yiğit

Özger: Özge er, başka er, özge yiğit

Özgü: Belli bir şeyde ya da kimsede bulunan, başkasında olmayan

Özgüç: Özü güçlü

Özgül: Pözü gül kimse; özellikle bir türle ilgili olan, o türe özgü olan

Özgüleç: Güler yüzlü kimse, özü güleç

Özgün: Hiç kimseye benzemeyen

Özgünay: Hiç kimseye benzemeyen ve ay gibi kimse

Özgüner: Hiç kimseye benzemeyen yiğit

Özgüneş: Güneş gibi kimse, özü güneş

Özgür: Başkasının kölesi olmayan, eyleminde kimseye hesap vermeyen, hür

Özgürcan: Özgür kimse, başkasının kölesi olmayan can, hür can

Özgürel: Özgürce iş gören el

Özgüven: İnsanın kendine inanma duygusu, insanın kendi özüne duyduğu güven

Özilter: Özü yurdu savunan

Özinal: Özü inanç verici

Özinan: Özü inandırıcı

Özkan: Soylu kan

Özkaya: Özü kaya, özü sağlam

Özker: Sağlam, sağlıklı, er; temiz yürekli yiğit, özger; iyilikçi; yardımsever

Özkul: Özü Allah’a kul olan

Özkut: Uğurlu kimse, özü kutlu

Özkutay: Uğurlu ay gibi kimse, özü uğurlu ve ay gibi güzel kimse

Özkutlu: Özü uğurlu, kutlu kimse

Özlek: Toprağın özlü, verimli yeri; zaman; doğaüstü güç

Özlen: Kendini özlet, özlenilecek biri ol; kaynak; küçük dere; ağaç kökü

Özler: Göreceği gelir, hasret çeker

Özlü: Özü olan, öz bölümü çokça olan; özleşmiş olan; içten gerçek

Özlüer: Özü olan yiğit, özlü yiğit

Özmen: Özü iyi, sağlam olan

Özmuştu: Özü muştu olan, özü müjde olan kimse

Özmut: Özü mut getiren, mutluluk veren

Özoğuz: Tam oğuz olan

Özok: Özü ok gibi doğru kimse, doğru özlü kimse

Özol: Bir şeyin en güçlü bölümü ol, özü ol

Özozan: Özü olan kimse, şair kimse

Özönder: Gerçek önder olan kimse

Özpeker: Özü sağlam yiğit

Özpolat: Özü çelik gibi yiğit

Özsel: Özü sel gibi olan, kimse; içle ilgili, içsel

Özsoy: Özü temiz, soylu kimse

Öztan: Gerçekşafak

Öztaş: Özü taş, taş gibi sağlam kimse

Öztek: Eşi benzeri olmayan kimse, özü tek olan

Öztekin: Biricik kimse, benzeri olmayan kimse; öz şehzade, tam bir şehzade

Öztimur: Özü demir olan, öz demir

Öztin: Gerçek ruh, öz ruh

Öztiner: Gerçek ruh olan yiğit

Öztok: Herşeye doymuş kimse, özü tok

Öztuna: Gerçek tuna irmağı

Öztunç: Tunç gibi sağlam kimse, özü tunç

Öztürk: Soyu türk olan

Özüak: Temiz özlü kimse

Özüdoğru: Doğru kimse, doğru özlü

Özün: Hakkıyla kazanılmış ün

Özüpek: Sağlam kimse

Özütok: Herşeye doymuş kimse

Özveren: Kendi özünden, kendinden veren kimse, kendi yararından vazgeçen, özverili