Y harfi alfabenin 28. harfidir. Y ile başlayan erkek ismi arıyorsanız bu makalemizde en güzel isimleri bulabilirsiniz.
Bebek bekleyenler veya yeni erkek evlat sahibi olanlar isim arayışına girerler. Aşağıda en karizmatik, anlamlı ve dini isimleri görebilirsiniz. Yunus, Yusuf, Yahya ve Yakup peygamber isimlerindendir. Çocuklara peygamber, evliya, alim ve Eshab-ı Kiram’ın ismini vermek bu mübarek zatların şefaatine kavuşmaya vesile olabilir.
Yadigar: Bir kimseyi ya da bir olayı anımsatan kimse. Bırakılan anı.
Yafes: Nuh Peygamber’in üçüncü oğlu, Türklerin atası
Yağan: Yağmur, kar, yağış
Yağın: Yağmur, yiğit
Yağınalp: Yağmur
Yağış: 1. Havadaki su buharının yoğunlaşma sonucundan sıvı veya katı durumda yere düşmesi. 2. Yağmur. 3. Yağma işi.
Yağız: Koyu buğday rengi, esmer
Yağızalp: Esmer, yiğit, karayağız yiğit
Yağızbay: Esmer kimse
Yağızer: Esmer, yiğit, karayağız yiğit
Yağızhan: Esmer hükümdar
Yağızkan: Asil, soylu kan
Yağızkurt: Esmer, güçlü, kuvvetli kimse
Yağıztekin: Esmer ve biricik; yağız şehzade
Yağmur: Havadaki su buharının yükseklerde soğuyarak yoğunlaşması sonucu yere düşen su damlacıkları; oğuz beylerinden biri
Yağmurca: Bir tür geyik. Dağ keçisi
Yahşi: İyi, güzel, çok güzel
Yahşibay: İyi tanınan, saygın kimse
Yahşihan: Genç, güzel hükümdar
Yahya: Zekeriya aleyhisselamın oğlu olan peygamber
Yaktın: Kabak. Kavun, karpuz, hıyar gibi toprakta uzanıp, yetişen bitki
Yakup: Yusuf aleyhisselamın babası olan peygamber, erkek keklik, ibranice’de takip eden, izleyen anlamında
Yakut: Parlak, kırmızı değerli taş, sibirya’nın kuzeyinde yaşayan bir türk kavmi
Yakzan: Uyanık, gözü açık
Yalap: Parıltı
Yalaz: Alev, bayrak
Yalaza: Alev
Yalazabey: Ateş gibi
Yalazalp: Alev gibi parlak yiğit
Yalazan: Berk, şimşek
Yalazay: Yalımlı ay, parıldayan ay, alevli ay
Yalçın: Sarp, düz, kaygan, parlak
Yalçıner: Sarp yiğit, dik yiğit
Yalçınkaya: Çıkılması güç kaya, dik kaya, büyük, dik ve kaygan kaya
Yalçuk: Parlayan, ay; evren; elçi
Yaldırak: Ak, parlak, ışıltılı
Yale: Sığır boynuzu
Yalgın: Ilgım, serap; aşı kalemi almaya ve aşılamaya elverişli ağaç, çiçek
Yalım: Ateşin dili, alaz, yalaz, yalaza, alev
Yalın: Çıplak; içine başka şey katılmamış, sade; gösterişsiz, süssüz
Yalınalp: Katışıksız yiğit, sade yiğit
Yalınay: Ayın en güzel, sade görünümü
Yalınç: İçine başka bir şey karıştırılmamış, tek bir şeyden oluşan
Yalkı: Yalın, tek
Yalkın: Yalnız, tek, tek başına; ince, zayıf
Yalman: Düz, çıplak ve yassı taş; mızrak ucu; dik, sarp, yalçın
Yaltır: Parlak, parlayan
Yaltırak: Işık, parıltı
Yaltıray: Parlak ve parıldayan; parlak ışık saçan ay
Yamaç: 1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın.
Yaman: Kötü, korkulan, cesur, güçlü
Yamaner: İşbilir yiğit, becerikli yiğit
Yamanöz: Becerikli kimse, işbilir kimse, yaman kimse
Yanaç: Yön, taraf
Yanal: Yanda olan, yana düşen
Yanar: Parlayan, parıldayan
Yanıker: Aşık, vurgun kimse
Yankı: Sesin bir yere çarparak dönmesiyle duyulan ikinci ses
Yarıdil: Gönül arkadaşı, sevgili
Yarkaya: Sarp, uçurumlu kaya
Yarkın: Güneş ışığı, güneş aydınlığı; şimşek
Yarlık: Buyruk, ferman. Yasa, kanun
Yasa: Varlığım surdur
Yasan: Tertip, düzen
Yaser: Bolluk, varlık
Yasîn: Gerçek insan, insan-ı kâmil. Sevgili Peygamber efendimiz Muhammed aleyhisselamın isimlerindendir.
Yasir: Sol tarafa giden
Yasun: Tarz, üslup, töre. Doğa, tabiat
Yaşar: Yaşamını sürdürür, hiç ölmez, yaşayıp gider
Yaşık: Işık, parıltı, parlaklık
Yaşıl: Erkek ördek
Yaşın: Işık, yıldırım, şimşek
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse
Yaver: Yardımcı
Yaveş: Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin
Yavuz: Çok sert, yaman, yürekli, korkusuz
Yavuzalp: Korkusuz yiğit, yaman yiğit
Yavuzay: Ayın en güzel hali
Yavuzcan: Güçlü, cesur kişiliği olan
Yavuzer: Korkusuz yiğit, yaman yiğit
Yavuzhan: Güçlü, cesur hükümdar
Yaygır: Gökkuşağı
Yazgan: Yazar, yazıcı
Yazganalp: Yazar, yazıcı
Yazgı: Kader, alın yazısı
Yazır: Oğuzların, Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı
Yediger: Büyük ayı takım yıldızı
Yefa: Yüksek yer
Yegan: Tekler, birler
Yeğin: Zorlu, katı, şiddetli. Baskın, üstün. Yiğit, güçlü, çalışkan. Bereketli, bol. İyiliği seven
Yeğiner: Zorlu, katı, şiddetli. Baskın, üstün. Yiğit, güçlü, çalışkan. Bereketli, bol. İyiliği seven
Yeğrek: İyilik sever
Yeksan: Her zaman, bir düzeyde
Yekser: Tek başına, bir baştan bir başa aniden
Yekta: Tek, eşsiz
Yelal: Rüzgar, yel, esinti
Yeldan: Hızlı, süratli
Yelen: Arzu, istek
Yeler: Rüzgar gibi yiğit
Yelesen: Yel gibi hızlı, çabuk
Yelmen: Aceleci, hızlı davranan, canı tez kimse
Yeltekin: Rüzgar gibi ve tek olan; yel gibi şehzade
Yemliha: Eshab-ı kehfden birisi
Yenay: Yeni ay, hilal-i ayça
Yenbu: Pınar, çeşme, kaynak
Yener: Oyun, yarış, savaş gibi şeylerde karşısındakine üstün gelir
Yengi: Üstün gelme, yenme, utku, zafer
Yenisey: Orta Asya’nın en büyük ırmaklarından birinin adı
Yenisu: Yeni akan su
Yerel: Belirli bir yer ile ilgili olan, örf
Yergin: Hüzünlü, tasalı, kaygılı
Yerhum: Erkek kartal
Yersel: Yere ait, yerle ilgili
Yertan: Güneşin ilk ışıkları
Yesar: Varlık, zenginlik
Yesari: Zenginlikle ilgili
Yeten: Yetişen, ulaşan. Olgun, olgunlaşan
Yetener: Olgun erkek
Yeter: (artık çocuk istemeyenler son çocuklarına verirler) yeterli, yetişir
Yetik: Yetişmiş, erişmiş, büyümüş. Bilgili, olgun
Yetiş: Amacına ulaş, isteğine kavuş
Yetişen: Ulaşan, kavuşan
Yetkin: Yetişkin, olgunlaşmış, erişmiş
Yetkiner: Yetişkin yiğit, olgunlaşmış yiğit, olgun yiğit
Yezdanşer: Alahın arslanı, savaşçı hükümdar
Yıbar: Misk, amber, güzel koku
Yıldır: Parlak, parlayan, ışıklı ışık
Yıldıralp: Korkutan yiğit, yıldıran yiğit
Yıldıran: Parlayan, ışıldayan, ışık saçan
Yıldıray: Parıldayan ay, ışık saçan ay
Yıldırım: Büyük bir ışıkla gürültü çıkararak hava ile yer arasında olan elektrik boşalması, şimşek; Osmanlı imparatoru yıldırım beyazıt’ın adından
Yıldızhan: Yıldızların hakanı
Yılmaz: Hiçbir şeyden korkup çekinmez
Yiğit: Güçlü ve yürekli; delikanlı, genç, genç adam
Yiğitalp: Yiğitler yiğidi, erler eri
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz kahraman
Yiğiter: Güçlü ve yürekli erkek
Yiğithan: Yiğit, cesur hakan
Yiğitkan: Güçlü, cesur soydan gelen
Yoğun: Oylumuna oranla ağırlığı çok
Yoldaş: Arkadaş, aynı yolun yolcusu olan
Yordam: Rehber, kılavuz, beceri, anlayış, davranış, kural, yöntem
Yoruç: Komutan, kumandan
Yönal: Belli bir yana doğru dön
Yöner: Yönünü, cepheni al
Yöntem: Bir işte tutulacak yol, amaca ulaşmak için tutulacak özenli yol
Yörük: Hayvancılıkla geçinen göçebe bir türkmen oymağı ve bu oymaktan olan kimse
Yula: Meşale. Kandil
Yuluğ: Mutlu, mesut
Yumlu: Uğurlu, kutlu
Yunus: Memeli bir hayvan, bir peygamber
Yura: Dağ sırtı
Yurdaer: Yurda er olan kimse, yurdun yiğidi
Yurdahan: Yurda kağan olan kimse
Yurdakul: Yurda hizmet eden, yurda kul olan kimse
Yurdaşen: Yurdu şenlendiren, yurda şenlik olan
Yurday: Yurdun ay’ı yurda ay olan kimse
Yurtcan: Yurda canlılık veren
Yurtseven: Ülkesini, yurdunu sever
Yusuf: Yakup peygamberin oğlu
Yuşa: Bir Peygamber, Yûşa b. Nün
Yüce: Yüksek, büyük, erişilmez, ulu
Yücealp: Büyük yiğit, erişilmez yiğit, ulu yiğit
Yücel: Yüksel, yücel duruma gel
Yücelay: Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle
Yücelen: Yükselen, ulaşılmazlaşan, ululaşan, yüceleşen
Yücesan: Erişilmezleşmiş ad, ulu ad
Yücesoy: Erişilmezleşmiş soy, ulu soy
Yücetekin: Ulu ve biricik; ulu şehzade
Yüksel: Yükseklere ulaş, basarı kazan. Zafer amaca ulaşma, basarı
Yümin: Uğur, mutluluk
Yümni: Her işi sağ eli ile yapan, uğurlu
Yürük: Çabuk ve hızlı yürüyen
Yüzüak: Dürüst, namuslu, doğru, suçsuz kimse