Bu acıya yürek dayanmaz! Manisa'da 2 aile ‘öldü’ denilen çocuklarını arıyor
Manisa’da 1994 ve 1999 yıllarında doğum yapan iki anne bir daha çocuklarından haber alamadı. Erken doğum olduğu için hastaneye kaldırılan çocukların ailesine yetkililerce ‘ölüm’ haberi verildi. Cenazesi dahi aileye teslim edilmedi ve bir mezarlık tarif edilerek oraya gömüldüğü söylendi. Ancak aile söylenen mezarlığa gitse de çocuklarının öldüğüne hiç inanmadı. Yıllardır evlat hasreti çeken aileler mezarlıkların açılarak DNA testinin yapılmasını istiyor.
Manisa’da yaşayan Ali Çevik ve Hüsniye Çevik çifti 1994 yılında doğan çocukları, Mehmet ve Gülenay Vural çiftinin ise 1999 yılında Alaşehir Devlet Hastanesinde doğan ikiz çocukları, erken doğdukları için İzmir Behçet Uz Çocuk Hastanesine sevk edildi. Burada tedavi gören çocuklar daha sonra öldü denilerek ailesine haber verildi. Cenazelerini dahi almayan mezarlığa defnedildiğini söylenen aile şimdi DNA testi istiyor.
KAÇIRILDIĞINI DÜŞÜYORLAR
Başta çocuklarının öldüğünü düşünen aileler yıllar sonra televizyonda izledikleri, doğum sonrası hastaneden bebeklerin başka ailelere satıldığı haberleri sonrası şüpheye düştü. Çocuklarının mezar yerlerini öğrenmeye çalışan aileler kısıtlı imkanları sebebiyle bir sonuca varamadı. Geçtiğimiz günlerde Çevik ve Yaman aileleri, yeni yaptıkları girişim sonunda çocuklarının ölüm raporları ve mezar yerlerine ulaştı. Mezar yerlerinde çocuklarının izine rastlayamayan aileler, çocuklarının mezarında yatan cenazelerin kendi çocukları olup olmadıklarını öğrenmek için DNA testi yapılmak üzere savcılığa suç duyurusunda bulundu.
“ÖLDÜĞÜNÜ HİÇ HİSSETMİYORUM”
28 yıldır çocuğunun hasretini çeken acılı anne Hüsniye Çevik ise, "Ben çocuğumu hiç görmedim. Görme şansım olmadı. Sezaryen doğum yaptık. Ben çocuğumu ölüyse de diriyse de görmek istiyorum. İnşallah çocuğum yaşıyordur. Ben evladımı bulmak istiyorum. Sağ haberini duyayım çok sevinirim. Anne olarak öldüğünü hiç hissetmiyorum" sözlerine yer verdi.
“CENAZELER BİZE VERİLMEDİ”
İkiz bebeklerin annesi Gülenay Vural da, "Normal doğum zamanından 20 gün önce oldu çocuklar. Apar topar İzmir’e getirdiler bizi ve önce çocukların iyi olduğunu söylediler. Çocukları görmeye buraya geldik; daha sonra da Alaşehir'e döndük. Bir hafta içinde bizi arayıp, çocukların öldüğünü söylediler. Öldükten sonra da bize göstermediler. Çocuğumuzu bir yere verdiler ve çocuklarımız ölmedi diye düşünüyorum. Çocuklarım öldüyse neden bize cenazeleri verilmedi. Neden ölüleri gösterilmedi. Ben çok şüpheliyim. Yerimiz yurdumuz belli ama cenazeler verilmedi" sözlerine yer verdi.