Yakın tarih Türkiye'sini iyi okumalı...

İşte son on yıldan önceki on yıl… İşte kupürlerle yakın tarihimiz… Büyüteçle ve dikkatle okunmalı…
1996-2002 yılları arası Türkiye'nin kâbus dönemi oldu. O yıllar gazetemize böyle yansımıştı.
3 Mart 1996...
Mesut Yılmaz ANAYOL hükümetini kurdu, Tansu Çiller dışarıda kaldı. DYP 17, ANAP 15 bakanlık aldı.
14 Mayıs 1996
Anayasa Mahkemesi'nin verdiği karar, felçli hükümetin ölüm ferman oldu. Mahkeme, RP'nin itirazı üzerine yaptığı inceleme sonucunda güven oylaması sonucunu geçersiz saydı. Yılmaz istifasını Köşk'e sundu.
28 Haziran 1996
Erbakan ve Çiller tarafından REFAHYOL hükümeti kuruldu.
4 Mart 1997
Sabah saat 08.00 sularında tank paletlerinin gürültüsü Sincan sokaklarında duyulmaya başladı. Bazı gazeteler fotoğraflayamadı diye aynı gün öğleden sonra saat 16:00 sularında tanklar ikinci kez Sincan sokaklarında tur attılar.
14 Haziran 1997
Çevik Bir, New York Times'a şu açıklamayı yaptı: “Hükümetle mücadelede kesin kararlıyız. Türk Anayasası çerçevesinde hareket ediyoruz. ABD'de ya da İngiltere'de siyasi sistemi savunmak askerin gö-revi değildir. Ama Türkiye'de bu görev yasayla bize verilmiştir.”
18 Haziran 1997
Başbakan Necmettin Erbakan, Çankaya Köşkü'ne çıkarak istifasını Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'e sundu.
20 Haziran 1997
Tansu Çiller hükümet kurmak için gerekli 276'nın üzerinde çoğunluk sağlamasına rağmen Demirel, hükümeti kurma görevini Mesut Yılmaz'a verdi.
30 Haziran 1997
Mesut Yılmaz yeni hükümeti kurdu. ANAP, DSP ve DTP'nin içinde yer aldığı ANASOL-D hükümeti, CHP destekli azınlık hükümetiydi.
21 Nisan 1998
Orgeneral Çevik Bir'in hazırladığı andıçta, Kuzey Irak'ta operasyonla yakalanıp Türkiye'ye getirilen PKK'lı Şemdin Sakık'ın sorgulama sırasında elde edilen ifadelerinin arasına, Türk Silahlı Kuvvetleri'nin “sakıncalı” gördüğü siyasetçi ve gazetecilerin de yerleştirildiği anlaşıldı. PKK ile ilişkileri vurgulanarak yıpratılmak istenenler listesinin yanı sıra, bazı gazetecilerin PKK'ya yardım ettiği yolunda itiraflarda bulunduğu belirtildi. Bu andıça istinaden 24 Nisan 1988 akşamı Uğur Dündar'ın sunduğu Kanal D ana haberde isimler ifşa edildi. 25 Nisan'da ise Hürriyet ve Sabah'ta andıç manşetteydi.  Hürriyet başyazarı Oktay Ekşi 25 Nisan 1998 tarihli köşesinde “Alçakları tanıyalım” başlıklı sert bir yazı kaleme aldı. Emin Çölaşan da 26 Nisan 1998 tarihli Hürriyet'teki köşesinde aynı minvalde yazdı. Üzerinden çok geçmeden Sakık'a atfedilen ifadenin bir düzmece olduğu, söz konusu isimlerin Sakık'ın ifadelerine eklendiği ortaya çıktı.
25 Kasım 1998
CHP, DYP ve FP, Başbakan Mesut Yılmaz hakkında görevi kötüye kullandığı ve ihaleye fesat karıştırdığı gerekçesiyle gensoru önergesi verdi. 528 milletvekilinden 314'ü gensoruya destek verince, hükümet düştü. Yılmaz hükümeti, 1977'de 2. MC hükümetinden sonra gensoruyla düşen ikinci hükümet oldu.
22 Aralık 1998
FP genel Başkanı Recai Kutan, DSP'den çok milletvekiline sahip oldukları için görevin kendilerine verilmesi gerektiğini söylese de, Demirel, “hükümeti kurma ihtimali yüksek olduğu için” Ecevit'i tercih ettiğini söyledi. Ancak Ecevit, FP dışındaki siyasi partilerle aradığı koalisyonu gerçekleştiremeyince görevi iade etti.
23 Aralık 1998
Demirel bu kez daha ilginç bir yönteme başvurdu ve hükümeti kurma görevini DYP'den istifa ederek bağımsız kalan Yalım Erez'e verdi. Yalım Erez hükümet kurma çalışmalarından sonuç alamayınca görevi iade etti.
11 Ocak 1999
Süleyman Demirel hükümeti kurma görevini bir kez daha Ecevit'e verdi. Ecevit azınlık hükümetini kurdu ve 306 oyla güvenoyu aldı.  Ve tarihte ilk kez 75 milletvekiline sahip bir parti, tüm bakanlık koltuklarına oturdu.
16 Şubat 1999
Seçim takvimi işlerken, Başbakan Ecevit'in daha sonraları “Neden verdiler anlamadım” diyeceği Öcalan, Türkiye'ye verildi.
18 Nisan 1999
18 Nisan günü sona eren bu dönem, en çalkantılı yasama dönemlerinden biri oldu. 2'si azınlık olmak üzere 4 hükümet kuruldu. Mecliste milletvekili dengesi 209 defa değişti. DYP'den 50, ANAP'tan 19, DSP'den 12, RP'den 10, CHP'den 3 milletvekili istifa etti. DSP'den 4, ANAP'tan 2, DYP'den 1 vekil ihraç edildi. 134 milletvekili ile seçimlerden çıkan DYP'nin Meclisteki sandalye sayısı 91'e kadar geriledi.
9 Haziran 1999
Öcalan takviyesinin haksız rekabet doğurmasıyla DSP seçimden kıl payı birinci çıktı. Ama seçimin asıl sürprizi 22.17 ile 136 milletvekili çıkaran DSP değil, 17.98'le 129 milletvekili çıkaran MHP idi.
Uzun turlar sonunda Ecevit tarafından 28 Mayıs 1999 günü kurulan yeni hükümette DSP'ye 12, MHP'ye 12, ANAP'a da 10 bakanlık verildi. Ve koalisyon hükümeti güvenoyu aldı.
12 Ocak 2000
Abdullah Öcalan'ın infazını erteleyen üç liderin (Ecevit, Bahçeli, Yılmaz) imzalarını taşıyan karar metni 7 buçuk saatlik toplantı sonunda hazırlandı.
25 Haziran 2002
MHP Lideri Devlet Bahçeli, Hürriyet Gazetesi'nde yayınlanan demecinde, Abdullah Öcalan'ın idam edilmemesi yönündeki sözüne sadık kalacağını belirtti.
16 Temmuz 2002
DSP'deki istifalarla sarsılan koalisyon ortakları, erken seçimi masaya yatırdılar. Hükümetin Meclisteki sandalye sayısı 276'nın altına düşmüştü. Toplantı 5 saat sürdü. Bahçeli'nin dediği gibi 3 Kasım 2002 günü erken seçime gidilmesi yolunda mutabakata varıldı.
3 Kasım 2002
Genel seçimlerinde, siyasi yasaklı Recep Tayyip Erdoğan'ın AK Parti'si yüzde 34.28'le birinci oldu ve 365 milletvekili çıkardı. CHP yüzde 19.39'la barajı aşan ikinci partiydi. (9 Mayıs'ta Siirt'te seçimler yenilendi ve Tayyip Erdoğan Meclis'e girdi. Abdullah Gül hükümeti 11 Mart'ta istifa etti. 23 Mart'taki güven oylaması ile Erdoğan'ın Başbakanlığı başladı.)
23 Mayıs 2003
Cumhuriyet Gazetesi “Genç Subaylar rahatsız” manşetiyle çıktı.
27 Nisan 2007
Genelkurmay, Cumhurbaşkanlığı seçimine bir gün kala internetten muhtıra yayınladı.
1 Mayıs 2007
Anayasa Mahkemesi, 367 katılım olmadığı gerekçesiyle Cumhurbaşkanlığı seçimini iptal etti. Hükümet erken seçim kararı aldı.
14 Mart 2007
Anayasa Mahkemesi AK Parti hakkında kapatma davası açtı.
22 Temmuz 2007
Genel seçimde AK Parti 46.6 oranındaki oyla patlama yaptı. İki seçim üst üste kazanma başarısının yanında, Demokrat Parti'nin iki seçim arasındaki artı 4.93'lük farkını 12.3'e çıkararak rekor kırdı.
28 Ağustos 2007
MHP'nin katılımıyla Mecliste yeterli sayıya ulaşıldı ve Abdullah Gül, üçüncü turda aldığı 339 oyla 11. cumhurbaşkanı oldu.
30 Temmuz 2008
Anayasa Mahkemesi 6-5 kapatma davasını reddetti ancak AK Parti'ye hazine yardımının kesilmesine karar verdi.