Ben Bu Cihan’a Sığmazam’ın Suna’sı diziyle ilgili konuştu: Ailem beni ekranda ağlarken gördüklerinde çok üzülüyorlar
Ekranların en çok izlenen dizilerinden Ben Bu Cihan’a Sığmazam’ın Suna’sı Mina Derman, rol aldığı diziyle ilgili açıklamalarda bulundu. Ilk kez aksiyonu bol bir dizide rol aldığını söyleyen Mina Derman, “Ailem sete gidip geldiğime tanık olsa da beni ekranda ağlarken gördüklerinde çok üzülüyorlar"dedi.
Ben Bu Cihana Sığmazam'ın genç yıldızı Mina Derman, dizide Oktay Kaynarca’nın canlandırdığı Cezayir karakterinin kızı Suna’yı oynuyor. Mina Derman, Suna’nın kaçırılşma sahnesinde neler hissettiğini sorulunca "Hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim diyebilirim” dedi.
BBCS'de canlandırdığınız Suna'nın ilginç bir hayat hikayesi var. Babaları onları korumak için gidiyor ve başka bir hayat kuruyor. Sonra bir gün karşılarına çıkıyor. Suna'nın yerine koyduğunuzda kendinizi, neler düşünüyorsunuz onun yaşadıkları için?
“Kız çocukları için babaları çok önemlidir, benim için de öyle. Çoğu sahnede kendi babamla ilişkimden yola çıkıyorum duygumu bulmak için. Suna babasını hayatı boyunca hiç görmemiş, herkesten dinlemiş, kafasında yaşatmış bunca yıl... Bir gün ansızın çıkıp gelene kadar. Babasının başka bir hayat kurmuş olması, başka bir eşi hatta çocuğu olması gerçeğiyle karşı karşıya kalıyor. Epey zorluk yaşamasına rağmen alıştı ve kabul etti bu durumu. Herkes bu değişime Suna kadar kolay adapte olamazdı, ben kendimi düşününce, olamazdım herhalde diyorum...”
Dizinin ilk bölümünde kaçırılmıştınız. Bu sahne sizi zorladı mı?
İlk kez bu kadar aksiyon sahnesi olan bir işte yer alıyorum. Kaçırılma sahnem ilk çektiğim sahneydi. Ne yalan söyleyeyim, fiziksel zorlukları dışında çok keyif aldım ve çok başka duygular deneyimledim. Suna'yı düşünerek "Hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim" diyebilirim rahatlıkla.
Dizide ağlama sahneleriniz de çok oldu. Aileniz bu anları izlediğinde neler söylüyor?
Ailem her ne kadar sete gidip geldiğime tanık olsa da beni televizyonda ağlarken gördüklerinde çok üzülüyorlar hâlâ.
