Noktalama işareti olan NOKTA kullanıldığı her alanda kendine özgü bir anlam ortaya çıkartıyor.
Bazen susma bazen susturma bazen bitiş bazen yeni bir cümleye başlangıç…
Ufak bir işaret ne çok anlam barındırıyor. Tıpkı insan gibi ancak NOKTA yerinde kullanıldığında barındırdığı anlamı bozmuyor.
Ama insanlar yerinde oldukları anlamları bozuyorlar. Herkes her yerde olmamalı. Yerini hak etmeyen insan hak ettiği yere ya yükselmeli ya alçalmalı.
NOKTA işareti gibi… virgülün yerine geçtiğinde anlamı olmayan nokta yerinde kullanılmalı. Bitirmeli cümleyi, hikayeyi. Nokta ünlem değil nokta noktadır.
NOKTA demişken aklıma Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar kitabı geldi. Atay, Tutunamayanlar kitabında adeta, okuyucunun bitirmesini istediği bir cümle sistemi kurmuş. Noktayı okuyucuya bırakan bu duygu durumunda bile bir işaretin hayatımızdaki önemini görmüş oluyoruz.
Bir yazar duygularını bitirememiş ama okuyucusundan duygularını bitirmesini istiyor. Türk edebiyatındaki şair ve yazarların bu denli içe dönük muhteşem anlatım tarzları gerçekten çok sarsıcı.
Sizlere NOKTA işaretini düşünerek Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar kitabını öneririm.