Yapay zeka felçli hastaya çare oldu: 20 yıl sonra yeniden konuşma yeteneği kazandı
20 yıl önce geçirdiği bir felç sonucu konuşma yeteneğini kaybeden bir hasta, ABD'deki iki üniversitenin ortak çalışmasıyla geliştirilen bir yapay zeka teknolojisi sayesinde yeniden konuşabilir hale geldi.
Yaklaşık 20 yıl önce geçirdiği bir beyin sapı felci sonucu konuşma ve hareket yeteneğini kaybeden Ann Johnson isimli bir kadın, San Francisco Üniversitesi (UCSF) ve Kaliforniya Üniversitesi Berkeley'deki (UCB) araştırmacıların öncülük ettiği bir çalışmayla hayatının önemli bir bölümünü yeniden kazandı.
Ann Johnson, geçirdiği felç sonucu hayatına konuşamaz halde devam etmek zorunda kalmıştı. Ancak, UCSF ve UCB araştırmacıları tarafından geliştirilen yeni bir yapay zeka destekli beyin implantı, Johnson'a yeniden konuşma yeteneği kazandırdı.
Çalışma, Johnson'ın beynine 253 elektrotlu ince bir tabakanın yerleştirilmesiyle başladı ve daha sonra özel olarak tasarlanmış bir teknoloji ile bu elektrotların beyin sinyallerini okuması sağlandı. Teknoloji, Johnson'ın kasları hareket etmese bile beyin sinyallerini çözerek ne söylemeye çalıştığını anlıyor ve bilgisayar tarafından oluşturulan bir avatar aracılığıyla konuşma ve yüz ifadelerini sentezliyor.
DAKİKADA 80 KELİME KULLANABİLİYOR
Araştırmada elde edilen bulgularda, Johnson'un eskiden dakikada yaklaşık 14 kelime ile iletişim kurabiliyorken, yeni implantı sayesinde dijital avatarı ile neredeyse 80 kelimeyi aşkın hızda konuşabildiği gözlemlendi.
San Francisco Üniversitesi'nden nörolojik cerrahi bölümünün başkanı Dr. Edward Chang, "Amacımız, başkarıyla konuşmanın en doğal yolu olan, tam anlamıyla bedensel iletişim yolunu geri kazandırmaktır. Son gelişmeler bizi, teknolojiyi hastalar için gerçekten işe yarar bir çözüm haline getirmemize çok daha yaklaştırdı." şeklinde açıklamada bulundu.
Ann Johnson ise, projenin sadece kendisine yıllar sonra konuşma yeteneği kazandırmakla kalmadığını, aynı zamanda topluma katkıda bulunma hissi ve yaşama daha fazla anlam katan bir deneyim sunduğunu belirterek, "Rehabilitasyon hastanesindeyken konuşma terapisti ne yapacağını bilmiyordu. Bu çalışmanın bir parçası olmak, topluma katkıda bulunmuş gibi hissettirdi bana. Bir işim olduğunu hissettiriyor. Bu kadar uzun yaşadığıma inanamıyorum. Bu çalışma, hala hayatta olduğum sürece gerçekten yaşamama izin verdi" şeklinde duygularını ifade etti.
